قلبش پر از محبت و عشق است، مثل من و تو شاید پر طپش تر
چشمانش در سوگ و ماتم بارانی است، مثل من و تو شاید بارنده تر
لبهایش در روزهای جشن و سرور پر از خنده است، مثل من و تو شاید خندان تر
جسم و کالبدی دارد با ظرفیتی محدود، مثل من و تو شاید ضعیف تر
با طلوع صبح کارش را آغاز می کند، مثل من و تو شاید خیلی زودتر
در خانه چشم انتظارانی دارد، مثل من و تو شاید نیازمندتر
در پیشگاه خداوند حرمتی دارد، مثل من و تو شاید بیشتر

بیائید حرمتش را بیشتر نگاه داریم، به جشنهای مان دعوتش کنیم، در سوگ و ماتم در کنارش اشک بریزیم، صدای طپش قلب مهربانش را بشنویم، بدون آنکه به جسم نحیفش کار اضافه ای تحمیل کنیم. چرا نصیب او از شادی و غمهای ما فقط و فقط کار بیشتر است؟ هیچ فکر کرده اید؟

بعنوان پیروان علی علیه السلام ، عاشقان ابوالفضل (ع) و دوستداران مولا امام حسین (ع) و به بهانۀ جشن و عزا یا هر چیز دیگر اجازه نداریم تحقیرش کنیم. تحقیر نه به معنای اهانت لفظی و توهین، بلکه به مفهوم عمل نکردن به وظایفمان و بی توجهی به محیط اطرافمان و حرمت شکنی.

همین که پس از خوردن شیرینی و شربت که تبرک می دانیمش ( همین جشنهای اخیر که اینشاالله همیشه شاد وخندان باشید.) بدون توجه ، سطح خیابانها ومعابر عمومی رو پر از لیوانهای له شده و ظرفهای کثیف می کنیم، حتی تو خیرات عزاداریهامون ظرفهای شله زرد یا هر چیز دیگری که بعنوان نذری می دهند، همین که زباله ای رو از شیشه اتومبیلمان به بیرون پرتاب می کنیم، تحمیل کاری مضاعف است به نارنجی پوشان سخت کوش شهرمان و بیشترین بی حرمتی است در اول به خودمان که یک انسانیم نه یک ... و دوم به این انسانهای شریف و زحمتکش. انسانی که حرمت خود می دارد، نمی تواند دیگری را تحقیر کند، نمی داند که این خود اوست در دیگری!. او احتیاج به ترحم ندارد، بیایید حرمت خداداده اش را نگه داریم، چرا که به مصداق آیه شریفه ** همانا، گرامی ترین شما نزد خداوند با تقوی ترین شماست **، نزد خدا گرامی است، مثل من و تو و شاید هم بسیار بسیار گرامی تر.

مثل من و تو  و شاید...

سالروز میلاد بهانه آفرینش، خاتم الانبیاء ، حضرت محمد مصطفی (ص)

 و سلاله پاکش صادق آل محمد (ع) بر همۀ مسلمانان جهان مبارکباد.

نهم ربیعُ الاَوَّل ، آغاز امامت جان جهان ، قائم آل محمد ، حضرت مهدی (عج) بر همۀ ملکوتیان و جبروتیان و همۀ مسلمانان جهان بویژه منتظرانش تبریک و شاد باش باد.

امام صادق (ع) می فرمایند:

نوروز  روزی است که قائم ما اهل بیت در آن روز ظهور می کند.

آنقدر سرایم که بیایی گل نرگس ------------------- تا جلوه کنی رخ بنمایی گل نرگس
تا کی نم آبی به کف آریم و بپاشیم ----------------- در راه در آخر تو نیایی گل نرگس
آخر قدمی رنجه کن ای عشق به چشم --------- من تشنه ام و چشمه شمایی گل نرگس
ای جلوه هستی نفست باده پرستی --------------- هم تار تویی هم تو نوایی گل نرگس
هر جا که روم باز بیایم به سراغت --------- چون چاره و چون چاره گشایی گل نرگس
قدر تو بلند است نشاید که رَسَم من -------------- چون پای ندارم و نه نایی گل نرگس
دل جای تو و خانۀ دل چشم به راهت -------------  تا جلوه کنی عدل خـدایی گل نرگس

شهادت  یازدهمین پیشوای شیعیان جهان، حضرت امام حسن عسگری (ع) بر ساحت مقدس امام زمان (عج) و همۀ پیروان راستینش تسلیت باد.

امام یازدهم، امام حسن بن علی (عسگری) فرزند امام دهم در سال دویست وسی ودو هجری متولد شد و در سال دویست و شصت هیجری ( بنا به بعضی روایات شیعه) به دسیسه معتمد ، خلیفه عباسی مسموم و در گذشت.
امام یازدهم (ع) پس از درگذشت پدر بزرگوار خود به امر خدا و حسب التعیین پیشوایان گذشته به امامت رسیدند و حدود هفت سالی که امامت کردند به واسطه سخت گیری بیش از اندازه مقام خلافت، با بقیه بسیار شدید رفتار می کردند. در به روی مردم، حتی عامه شیعه بسته ، جز خواص شیعه کسی را  راه نمی دادند. با این حال اکثر اوقات زندانی بودند .
 سبب این همه فشار این که شیعه به امامت قائلند و امامان شیعه نیز شناخته  شده بودند  و از این روی مقام خلافت بیش از پیش  ائمه را تحت مراقبت در آورده و از هر راهی با نقشه های مرموز در محو و نابود کردن ایشان می کوشیدند.
ثانیا مقام خلافت پی برده بود که خواص شیعه  معتقدند که از امام یازدهم فرزندی بدنیا می آید که همان مهدی موعود است و به موجب اخبار متواتره از طرق عامه و خاصه از  پیغمبر اکرم(ص) خبر داده شده است و او را امام دوازدهم می دانند.
بدین سبب امام یازدهم بیشتر از سایر ائمه تحت مراقبت مقام خلافت در آمد و خلیفه وقت تصمیم قطعی گرفت که به طریقی به داستان امامت شیعه خاتمه بخشد و در این خانه را برای همیشه ببندد.
از این روی همین که بیماری امام را به معتمد خلیفه وقت گزارش دادند، طبیب نزد آن حضرت فرستاد و چند تن از معتمدان خود و چند نفر از قضات را به منزلشان گماشت که پیوسته ملازم وی و مراقب اوضاع داخلی منزل بوده و پس از شهادت امام  تا دو سال مامورین آگاهی خلیفه در خط پیدا کردن خلف آن حضرت مشغول فعالیت بودند تا به کلی ناامید شدند.
امام یازدهم را پس از درگذشت، در خانه خودشان در شهر سامرا پهلوی پدربزرگوارشان به خاک سپردند و باید دانست که امام حسن عسگری (ع) در دوره زندگیشان گروه انبوهی از علما و محدثین را پرورش دادند که شماره ایشان به بیش از صد نفر می رسد.

امام علیه السلام منافقان را نکوهش کرده می فرماید:
" بیس العبد عبدایکون ذاوجهین وذالسانین بطری اخاه شاهدا ویاکله غایبا اعطی حسده و ان ابتلی خانه"
"چه بد است آن بنده خدایی که دو رو و دو زبان است در حضور برادرش او را می ستاید و پشت سر از او بدگویی می کند اگر چیزی ( به آن برادر دینی) برسد حسودی کند و اگر گرفتار شود بر او خیانت ورزد
براستی دورویی  صاحبش را دروغگو، خیانتکار و دغلباز می سازد همان گونه که او را از هر چه حق و حقیقت است بسیار دور می کند. و از جمله مظاهر ناپاکی شخص دورو آن است . که برای رسیدن به مطامع نامشروع خود به دورویی متوسل می شود.

امید است که اینگونه فعالیتهای فرهنگی و مذهبی مورد قبول و رضایت خداوند منان ، قلب نازنین حضرت ولی عصر (عج) و ساحت مقدس حضرت سید الشهدا (ع) و صاحب اصلی این هیئت، بزرگ پرچمدار کربلا حضرت عباس (ع) ، ارواح مطهر شهدا و امام شهدا حضرت امام خمینی (ره) و مقام معظم رهبری قرار گیرد.
بدینوسیله از تمامی خادمان هیئت و خانواده محترمشان و همۀ کسانی که ما را در برپایی این قبیل مراسمات یاری کردند و دعوت ما را لبیک گفتند، صمیمانه تشکر و سپاسگزاری می نمائیم.
« روابط عمومی هیئت تعزیه خوانی حضرت ابوالفضل (ع) روستای ده زیار »